Enkele weken geleden besloot ik mee te doen aan de jaarlijkse pitches van een netwerkgroep waar ik regelmatig naar toe ga. Waar was ik aan begonnen? Twee minuten maximaal, zonder hulpmiddelen anders dan een microfoon. En het werd gefilmd.
En toch raad ik het iedereen aan. Met name de voorbereiding heeft me veel opgeleverd. Ik begon met een verhaal van misschien wel vijf minuten en al oefenend schaaf je totdat je alleen datgene overhoudt wat je echt wilt zeggen. Met welke boodschap laat jij het publiek achter op een manier dat ze daarna nog eens met je verder willen praten? Want daar gaat het uiteindelijk om, niet om je hele verhaal te vertellen. En wat is er mooier dan om het te kunnen oefenen in een veilige setting en na afloop goede feedback te krijgen!